TCP/IP arka planı

Eve dönmek için tıklatın...

TCP/IP'ye genel bakış

Bu bölümde şu konular yer almaktadır:

  • Windows 2000 için TCP/IP
  • TCP/IP arka planı
  • TCP/IP modeli
  • TCP/IP yardımcı programları
  • Windows 2000 için yeni TCP/IP özellikleri
  • Windows 2000 TCP/IP güvenlik özellikleri

Windows 2000 için TCP/IP

Windows 2000 için TCP/IP:

  • Endüstri standardı ağ iletişim kurallarına dayanan ağ yazılımıdır.
  • Windows tabanlı bilgisayarınızın hem LAN hem de WAN ortamlarına bağlanmasını destekleyen yönlendirilebilir, kuruluş ağı iletişim kuralıdır.
  • Windows tabanlı bilgisayarınızın farklı sistemlere bağlanmasını ve bilgi paylaşmasını sağlayan çekirdek teknolojiler ve yardımcı programlardan oluşur.
  • World Wide Web ve Dosya Aktarma İletişim Kuralı (FTP) sunucuları gibi küresel Internet hizmetlerine erişim sağlamak için gerekli alt yapıyı oluşturur.
  • Sağlam bir platformlar arası istemci/sunucu çerçevesidir.

Günümüzün tüm modern işletim sistemleri TCP/IP iletişim kuralı ailesini desteklemektedir. Aşağıdaki resimde gösterildiği gibi TCP/IP iletişim kurallarını çok geniş bir sistem ve kaynak yelpazesiyle bilgi paylaşmak için kullanabilirsiniz.

 

 

Windows 2000 için TCP/IP, Windows 2000 çalıştıran bilgisayarlara aşağıda bazıları sıralanan başka Microsoft ve Microsoft olmayan sistemlerle bağlanma ve bilgi paylaşma olanağı tanıyan temel TCP/IP yardımcı programları sağlar.

  • Internet ana bilgisayarları
  • Apple Macintosh sistemleri
  • IBM ana sunucuları
  • UNIX sistemleri
  • Open VMS sistemleri
  • Microsoft Windows NT ve Windows 2000
  • Microsoft Windows 98
  • Microsoft Windows 95
  • Microsoft Windows for Workgroups
  • Microsoft LAN Manager
  • HP JetDirect kartları kullanan HP LaserJet serisi yazıcıları gibi ağ kullanımına hazır yazıcılar

TCP/IP arka planı

İletim Denetim İletişim Kuralı/Internet İletişim Kuralı(TCP/IP), LAN ve WAN ortamlarını içine alan büyük kapsamlı ara ağlar için tasarlanmış endüstri standardı bir iletişim kuralı ailesidir.

Devamdaki zaman çizgisinin de gösterdiği gibi TCP/IP'nin kaynağı, ABD Savunma Bakanlığı'nın (DoD) 1969 yılında Gelişmiş Araştırma Projeleri Ajansı Ağı'nı (ARPANET) sipariş etmesine dayanır.

ARPANET bir kaynak paylaşımı deneyinin sonucuydu. Amaç, ABD içindeki değişik bölgelerde bulunan süper biligsayarlar arasında yüksek hızlı ağ iletişim bağlantılarının kurulmasıydı.

Telnet (sanal uçbirim öykünmesi) ve Dosya Aktarma iletişim kuralı (FTP) gibi erken döneme ait iletişim kuralları ilk olarak ARPANET üzerinde bilgilerin paylaşımı için gerekli olan temel yardımcı araçları ortaya koymak için geliştirilmiştir. ARPANET boyut ve kapsam bakımından büyüdükçe iki önemli iletişim kuralı daha belirdi.

  • 1974'de, bir ağ üzerinde bir güvenilir ana bilgisayardan ana bilgisayara veri aktarma hizmetinin nasıl uygulanabileceğini belirten İletim Denetim İletişim Kuralı (TCP) taslak belirtim olarak yayınlandı.
  • 1981'de, birbirleriyle bağlı ağlar arasında bir adresleme standardının nasıl uygulanabileceğini ve paketlerin nasıl yönlendirilebileceğini açıklayan Internet İletişim Kuralı'nın (IP) taslak şekli yayınlandı.

1 Ocak 1983 tarihinden itibaren ARPANET, tüm ağ trafiği ve önemli iletişimler için TCP ve IP iletişim kurallarının kullanımını zorunlu kılmıştır. Bu tarihten itibaren ARPANET daha çok Internet adıyla bilinmeye ve zorunlu kıldığı iletişim kuralları da TCP/IP iletişim kuralı ailesi olarak anılmaya başlandı.

TCP/IP iletişim kuralı ailesi birçok bilgi işlem platformuyla kullanılabilecek çeşitli TCP/IP yazılım ürünleriyle uygulanmaktadır. Günümüzde TCP/IP yazılımı Internet'te yaygın bir kullanıma sahiptir ve sıklıkla büyük yönlendirilmiş özel ara ağlar kurmak için kullanılmaktadır.

 

TCP/IP modeli

TCP/IP dört katmanlı bir başvuru modeli üzerine kurulmuştur. TCP/IP iletişim kuralı ailesine ait olan tüm iletişim kuralları bu modelin en üstteki üç katmanında yer almaktadır.

Aşağıdaki çizimde gösterildiği gibi TCP/IP modelinin her katmanı Uluslararası Standartlar Örgütü'nün (ISO) önerdiği yedi katmanlı Açık Sistemler Arası Bağlantı (OSI) başvuru modelinin bir veya daha çok katmanına karşılık gelmektedir.

TCP/IP modelindeki her katmanda kullanılan iletişim kuralları ve gerçekleştirilen hizmetlerin türü aşağıdaki tabloda daha ayrıntılı olarak açıklanmıştır.

Katman

Açıklama

İletişim kuralları

Uygulama

TCP/IP uygulama iletişim kurallarını ve ana bilgisayar programlarının ağı kullanmak için taşıma katmanı hizmetleriyle nasıl bir arabirim oluşturacağını tanımlar.

HTTP, Telnet, FTP, TFTP, SNMP, DNS, SMTP, X Windows, diğer uygulama iletişim kuralları

Taşıma

Ana bilgisayarlar arasında iletişim oturumu yönetimi sağlar. Veri taşınırken kullanılan bağlantının hizmet düzeyini ve durumunu tanımlar.

TCP, UDP, RTP

Internet

Verileri IP veri birimleri olarak paketler. Bu paketler, veri birimlerini ana bilgisayarlar ve ağlar arasında iletmek için kullanılan kaynak ve hedef bilgilerini içerir. IP veri birimlerinin yönlendirilmesini gerçekleştirir.

IP, ICMP, ARP, RARP

Ağ arabirimi

Koaksiyel kablo, optik fiber veya çift bükümlü bakır kablo gibi bir ağ ortamıyla doğrudan arabirim oluşturan donanım aygıtları tarafından bitlerin elektriksel olarak nasıl işaret haline getirileceği de dahil olmak üzere verilerin fiziksel olarak ağ içinden nasıl gönderileceğini belirtir.

Ethernet, Token Ring, FDDI, X.25, Frame Relay, RS-232, v.35

Not:
OSI başvuru modeli TCP/IP'ye özgü değildir. ISO tarafından 1970'lerin sonlarına doğru, açık olarak birbiriyle bağlantılı ağlar için gerekli olan tüm işlevleri açıklayan bir çerçeve olarak geliştirilmiştir. Veri iletişim alanında yaygın olarak bilinen ve kabul edilen bir başvuru modelidir

 

TCP/IP'nin çekirdek iletişim kuralları

Bu bölümde şu konular yer almaktadır:

  • Adres Çözümleme İletişim Kuralı (ARP)
  • Internet İletişim Kuralı (IP)
  • Internet Denetim İletisi İletişim Kuralı (ICMP)
  • Internet Grup Yönetimi İletişim Kuralı (IGMP)
  • Kullanıcı Datagram İletişim Kuralı (UDP)
  • İletim Denetim İletişim Kuralı (TCP)

Adres Çözümleme İletişim Kuralı (ARP)

Adres Çözümleme İletişim Kuralı (ARP), RFC 826 "Address Resolution Protocol (ARP)" belgesinde tanımlanan gerekli bir TCP/IP standardıdır. ARP, TCP/IP tabanlı yazılımların kullandığı IP adreslerini LAN donanımları tarafından kullanılan ortam erişim denetim adreslerine çözümler. ARP, aynı fiziksel ağ üzerinde yer alan ana bilgisayarlara aşağıdaki iletişim hizmetlerini sağlar.

  • Ortam erişim denetim adresleri "Ekteki IP adresiyle yapılandırılmış olan aygıtın ortam erişim denetim adresi nedir?" şeklindeki bir ağ yayın isteğiyle elde edilir.
  • Bir ARP isteği yanıtlandığında hem ARP yanıtını gönderen hem de ARP isteğinde bulunan, birbirlerinin IP adreslerini ve ortam erişim denetim adreslerini ARP önbelleği denen bir yerel tabloya gelecekte başvurmak üzere bir girdi olarak kaydederler.

Donanım adresleme

Yerel ağlarda kullanılmak için üretilmiş donanımlar üretici tarafından aygıta programlanan benzersiz bir adrese sahip olmalıdırlar. Ethernet ve Token Ring LAN donanımları için bu adres ortam erişim denetim adresi olarak bilinir.

Her ortam erişim denetim adresi, aygıtı kendi fiziksel ağı içerisinde 6 baytlık bir numara ile tanıtır. Bu numara ağ bağdaştırıcısı gibi her fiziksel donanımın salt okunur belleğine (ROM) programlanmıştır. Ortam erişim denetim adresleri onaltılık sayılar şeklinde görüntülenir (örneğin , 00-AA-00-3F-89-4A).

Ortam erişim denetim adreslerine ilişkin yetki ve kayıt işlemleri Elektrik ve Elektronik Mühendisleri Enstitütüsü'nün (IEEE) elindedir. Geçerli uygulamada IEEE, ortam erişim denetim adresinin ilk üç baytını bireysel üreticilerin benzersiz numaralarını kayıt etmek ve atamak için ayırmıştır. Üreticiler de ortam erişim denetim adresinin son üç baytını ağ bağdaştırıcılarına atayabilmektedirler.

ARP yerel trafik için ortam erişim denetim adreslerini nasıl çözümler?

Aşağıdaki resimde ARP'ın aynı yerel ağda bulunan ana bilgisayarlar için IP adreslerini nasıl donanım adreslerine çözümlediği gösterilmiştir.

 

Bu örnekte A ve B adlı iki TCP/IP ana bilgisayarı aynı fiziksel ağ üzerinde yer almaktadır. A ana bilgisayarına 10.0.0.99 IP adresi ve B ana bilgisayarına 10.0.0.100 IP adresi atanmıştır.

A ana bilgisayarı B ana bilgisayarıyla iletişim kurmaya çalıştığında aşağıdaki adımlar B ana bilgisayarının yazılımla atanan adresini (10.0.0.100) B ana bilgisayarının donanımla atanan ortam erişim denetim adresine çözümler:

1.      A ana bilgisayarındaki yönlendirme tablosunun içeriğine bağlı olarak, IP, B ana bilgisayarına erişmek için kullanılacak iletme IP adresinin 10.0.0.100 olduğunu belirler. Sonra A ana bilgisayarı kendi yerel ARP önbelleğinde B ana bilgisayarı için eşleşen bir donanım adresi arar.

2.      A ana bilgisayarı önbellekte eşleşen bir adres bulamazsa yerel ağdaki tüm ana bilgisayarlara "10.0.0.100 için donanım adresi nedir?" sorusunu yayınlar. Bu ARP istediğinde kaynağın, yani A ana bilgisayarının hem donanım hem de yazılım adresi yer alır.

Yerel ağda bulunan her ana bilgisayar ARP istediğini alır ve kendi IP adresiyle bir eşleşme olup olmadığını denetler. Bir ana bilgisayar kendi IP adresiyle bir eşleşme bulamazsa ARP isteğini atar.

3.      B ana bilgisayarı ARP istediğindeki IP adresinin kendi IP adresiyle eşleştiğini belirler ve yerel ARP önbelleğine A ana bilgisayarı için bir donanım/yazılım adres eşleştirmesi ekler.

4.      B ana bilgisayarı donanım adresini içeren bir ARP yanıt iletisini doğrudan A ana bilgisayarına geri gönderir.

5.      A ana bilgisayarı B ana bilgisayarından ARP yanıt iletisini aldığında ARP önbelleğini B ana bilgisayarının donanım/yazılım adres eşleştirmesiyle güncelleştirir.

B ana bilgisayarının ortam erişim adresi bir kez belirlendikten sonra A ana bilgisayarı, IP trafiğini, B ana bilgisayarının ortam erişim denetim adresini kullanarak B ana bilgisayarına gönderebilir.

ARP uzak trafik için ortam erişim denetim adreslerini nasıl çözümler?

ARP yerel ağda olmayan hedefler için IP veri birimlerini yerel yönlendiricilere iletmek üzere de kullanılır. Bu durumda ARP, yerel ağdaki yönlendirici arabiriminin ortam erişim denetim adresini çözümler.

Aşağıdaki resimde ARP'ın ortal bir yönlendirici ile bağlı olan ve farklı fiziksel ağlarda bulunan iki ana bilgisayar için IP adreslerini donanım adreslerine nasıl çözümlediği gösterilmiştir.

 

Bu örnekte A ana bilgisayarına 10.0.0.99 IP adresi ve B ana bilgisayarına 192.169.0.99 IP adresi atanmıştır. 1 numaralı yönlendirici arabirimi A ana bilgisayarıyla aynı fiziksel ağdadır ve 10.0.0.1 IP adresini kullanmaktadır. 2 numaralı yönlendirici arabirimi B ana bilgisayarıyla aynı fiziksel ağdadır ve 192.168.0.1 IP adresini kullanmaktadır.

A ana bilgisayarı B ana bilgisayarıyla iletişim kurmaya çalıştığında aşağıdaki adımlar 1 numaralı yönlendirici arabiriminin yazılımla atanan adresini (10.00,00,1) donanımla atanan ortam erişim denetim adresine çözümler:

1.      A ana bilgisayarındaki yönlendirme tablosunun içeriğine bağlı olarak, IP, B ana bilgisayarına erişmek için kullanılacak iletme IP adresinin 10.0.0.1, yani varsayılan ağ geçidinin IP adresi olduğunu belirler. Sonra A ana bilgisayarı kendi yerel ARP önbelleğinde 10.0.0.1 IP adresi değeriyle eşleşen bir donanım adresi arar.

2.      A ana bilgisayarı önbellekte eşleşen bir adres bulamazsa yerel ağdaki tüm ana bilgisayarlara "10.0.00,1 için donanım adresi nedir?" sorusunu yayınlar. Bu ARP istediğinde kaynak A ana bilgisayarının hem donanım hem de yazılım adresi yer alır.

Yerel ağda bulunan her ana bilgisayar ARP istediğini alır ve kendi IP adresiyle bir eşleşme olup olmadığını denetler. Bir ana bilgisayar kendi IP adresiyle bir eşleşme bulamazsa ARP isteğini atar.

3.      Yönlendirici ARP istediğindeki IP adresinin kendi IP adresiyle eşleştiğini belirler ve yerel ARP önbelleğine A ana bilgisayarı için bir donanım/yazılım adres eşleştirmesi ekler.

4.      Yönlendirici bundan sonra donanım adresini içeren bir ARP yanıt iletisini doğrudan A ana bilgisayarına geri gönderir.

5.      A ana bilgisayarı yönlendiriciden ARP yanıt iletisini aldığında ARP önbelleğini 10.0.0.1 için donanım/yazılım adres eşleştirmesiyle güncelleştirir.

1 numaralı yönlendirici arabiriminin ortam erişim adresi bir kez belirlendikten sonra A ana bilgisayarı, 1 numaralı yönlendirici arabirimin ortam erişim denetim adresini kullanarak IP trafiğini 1 numaralı yönlendirici arabirimine gönderebilir. Sonra yönlendirici B ana bilgisayarına olan trafiği ARP yerel trafik için ortam erişim denetim adreslerini nasıl çözümler? konu başlığı altında anlatılan ARP işlemiyle iletir.

ARP önbelleği

Yayın sayısını en aza düşürmek için ARP, gelecekte kullanılmak üzere, IP adresinden ortam erişim denetim adresine eşleştirmelerinden oluşan bir önbellek tutar. ARP önbelleğinde dinamik ve statik girdiler olabilir. Dinamik girdiler zaman içerisinde otomatik olarak eklenir veya silinir. Statik girdiler ise bilgisayar yeniden başlatılana kadar ARP önbelleğinde kalırlar.

Her dinamik ARP önbelleği girdisi potansiyel olarak 10 dakikalık bir ömre sahiptir. Önbelleğe eklenen yeni girdilere zaman bilgisi girilir. Bir girdi eklendikten sonra 2 dakika içinde yeniden kullanılmazsa zaman aşımına uğrar ve ARP önbelleğinden silinir. Bir girdi kullanılırsa ömrü iki dakika daha uzar. Bir girdinin kullanımı sürdükçe, en çok 10 dakika olmak üzere, ek ikişer dakika daha önbellekte kalır.

ARP önbelleği arp komutuyla görüntülenebilir. Windows 2000 çalıştıran bir bilgisayarda ARP önbelleğini görüntülemek için, Windows 2000 komut isteminde arp -a yazın. arp komut satırı seçeneklerini görmek için komut isteminde arp /? yazın.

Not

  • Windows 2000 çalıştıran bir bilgisayarda her ağ bağdaştırıcısı için ayrı bir ARP önbelleği vardır.

Internet İletişim Kuralı (IP)

Internet İletişim Kuralı (IP), RFC 791 "Internet Protocol" belgesinde tanımlanan gerekli bir TCP/IP standardıdır. IP, bağlantı gerektirmeyen, güvenilmez bir veri birimi iletişim kuralı olup ana bilgisayarlar arasında paketlerin adreslenmesi ve yönlendirilmesinden sorumludur.

Bağlanma gerektirmeyen nitelemesiyle veri değiş tokuşundan önce bir oturum açılmadığı anlatılmaktadır. Güvenilmez niteleyicisi ise teslimatın garanti olmadığı anlamına gelmektedir. IP bir paketi teslim etmek için daima bir en iyi performans girişiminde bulunur. IP paketleri kayıp olabilir, sırasız teslim edilebilir, iki kez teslim edilebilir veya geciktirilebilir. IP, bu tip hataları düzeltmeye çalışmaz. Teslim edilen paketlerin alındı bildirimi ve kayıp paketlerin kurtarılması işi TCP gibi daha üst katmanda yer alan bir iletişim kuralının sorumluluğundadır.

IP veri birimi veya datagramı olarak da bilinen IP paketleri aşağıdaki resimde gösterildiği gibi IP üst bilgisinden ve IP yükünden oluşur.


 

IP üst bilgisinde adresleme ve yönlendirme için aşağıdaki alanlar bulunur:

IP üstbilgisi alanı

İşlevi

Kaynak IP adresi

IP veri biriminin çıktığı kaynağın IP adresi.

Hedef IP adresi

IP veri biriminin son hedefinin IP adresi.

Yaşam Süresi (TTL)

Bir veri biriminin bir yönlendirici tarafından atılmadan önce yol alabileceği ağ kesimlerinin sayısını belirtir. TTL, gönderen ana bilgisayar tarafından ayarlanır ve paketlerin IP ağları içerisinde sonsuz bir döngüye girmesini önlemek için kullanılır. IP paketlerini iletirken yönlendiriciler TTL değerini en az 1 azaltmak zorundadırlar.

Internet Denetim İletisi İletişim Kuralı (ICMP)

Internet Denetim İletisi Kuralı (ICMP), RFC 792 "Address Resolution Protocol (ARP)" belgesinde tanımlanan, gerekli bir TCP/IP standardıdır. ICMP kullanarak, IP iletişimi kullanan ana bilgisayarlar ve yönlendiriciler hataları bildirebilirler ve sınırlı denetim ve durum bilgileri değiştokuşunda bulunabilirler.

ICMP iletileri genelde, aşağıdaki durumlardan biri gerçekleştiğinde otomatik olarak gönderilir:

  • Bir IP veri birimi hedefine ulaşamıyor.
  • Bir IP yönlendirici (ağ geçidi) veri birimlerini geçerli iletim hızında iletemiyor.
  • Bir IP yönlendirici, gönderen ana bilgisayarı hedef için daha iyi bir yola yönlendiriyor.

Aşağıdaki resimde gösterildiği gibi ICMP iletileri IP veri birimlerine yerleştirilip gönderilir.

ICMP iletilerinin farklı türleri ICMP üstbilgisinde tanımlanır. ICMP iletileri IP veri birimleri içinde taşındığı için güvenilir değildirler.

Aşağıdaki tabloda en sık karşılaşılan ICMP iletileri sıralanıp açıklanmıştır.

ICMP iletisi

Açıklama

Yankı isteği

Ağ üzerindeki bir IP düğümünün (bir ana bilgisayar veya yönlendirici) kullanılabilir olup olmadığını belirler.

Yankı yanıtı

ICMP yankı isteğine yanıt niteliğindedir.

Hedefe ulaşılamıyor

Ana bilgisayara bir veri biriminin teslim edilemeyeceğini bildirir.

Kaynak yavaşlatma

Ana bilgisayara ağda tıkanma nedeniyle veri birimlerini gönderme hızını düşürmesini bildirir.

Yeniden yönlendir

Ana bilgisayara tercih edilecek bir yol bildirir.

Zaman aşımı

Bir IP veri biriminin Yaşam Süresi'nin (TTL) dolduğunu belirtir.

ICMP yankı isteği iletileri göndermek ve ICMP yankı yanıtı iletilerinin alındığını kaydetmek için ping komutunu kullanabilirsiniz. Bu iletilerle ağ veya ana bilgisayar iletişim başarısızlıklarını saptayabilir ve sık karşılaşılan TCP/IP bağlanırlık sorunlarını giderebilirsiniz.

Internet Grup Yönetimi İletişim Kuralı (IGMP)

TCP/IP ağlarında IP çok noktaya yayının kullanımı RFC 1112 "Internet Group Management Protocol (IGMP)" adlı TCP/IP standardı belgesinde tanımlanmıştır. Bu RFC, IP ana bilgisayarlarının çok noktaya yayını nasıl destekleyeceklerine ilişkin adres ve ana bilgisayar uzantıları tanımlamanın dışında Internet Grup Yönetimi İletişim Kuralı (IGMP) sürüm 1'i de tanımlamaktadır. RFC 2236 "Internet Group Management Protocol (IGMP), version 2" adlı belge ise IGMP sürüm 2'yi tanımlar. IGMP'nin her iki sürümü de belirli çok noktaya yayın gruplarında ana bilgisayarların üyeliği konusunda bilgilerin değiştokuşu ve güncelleştirilmesine ilişkin bir iletişim kuralı sağlamaktadır.

IP çok noktaya yayın nedir?

Çok noktaya yayın IP trafiği tek bir adrese gönderilir fakat birden çok ana bilgisayar tarafından işlenir. IP çok noktaya yayın, haber bülteni aboneliğine benzer. Yayınlandığında yalnızca aboneler haber bültenini alabildiği gibi, yalnızca çok noktaya yayın grubuna üye olan ana bilgisayarlar grup için ayrılan IP adresine gönderilen IP trafiğini alabilir ve işleyebilir. Belirli bir IP çok noktaya yayın adresini dinleyen ana bilgisayarlar kümesine çok noktaya yayın grubu denir.

IP çok noktaya yayının diğer önemli yönlerinden bazıları aşağıda sıralanmıştır:

  • Grup üyeliği dinamik bir olgudur ve ana bilgisayarlara gruba istedikleri zaman katılma veya ayrılma özgürlüğünü tanır.
  • Ana bilgisayarların çok noktaya yayın gruplarına katılabilmesi IGMP iletilerinin gönderilmesiyle sağlanır.
  • Gruplar için büyüklük sınırı yoktur ve üyeler birden çok IP ağı üzerinde dağılmış olabilir (bu ağları birbirlerine bağlayan yönlendiriciler IP çok noktaya yayın trafiğini ve grup üyeliği bilgisinin iletilmesini destekliyorsa).
  • Bir ana bilgisayar gruba üye olmak zorunda olmadan grubun IP adresine IP trafiği gönderebilir.

Çok noktaya yayın adresleme

IP çok noktaya yayın adresleri 224.0.0.0 ile 239.255.255.255 arasındaki D sınıfı adres aralığından ayrılır ve atanır. Aşağıdaki tabloda Windows 2000 öğelerinin kullandığı, IP çok noktaya yayın için ayrılmış, Internet Atanmış Numaralar Yetkilisi'nde (IANA) kayıtlı, iyi bilinen bazı D sınıfı adresleri gösterilmiştir.

IP çok noktaya yayın adresi

Açıklama

224.0.0.0

Ana adres (ayrılmış).

224.0.0.1

Aynı ağ kesimi üzerindeki tüm sistemleri içeren Tüm Ana Bilgisayarlar çok noktaya yayın gurubu.

224.0.0.2

Aynı ağ kesimi üzerindeki tüm yönlendiricileri içeren Tüm Yönlendiriciler çok noktaya yayın grubu.

224.0.0.5

En Kısa Yolu Önce Aç (OSPF) AllSPFRouters (Tüm Kısa Yolu Önce Aç Yönlendiricileri) adresi. Bir ağ kesimi üzerindeki tüm OSPF yönlendiricilerine OSPF yönlendirme bilgilerini göndermek için kullanılır.

224.0.0.6

OSPF AllDRouters (Tüm Belirlenmiş Yönlendiriciler) adresi. Bir ağ kesimi üzerindeki OSPF olarak belirlenmiş yönlendiricilere OSPF yönlendirme bilgilerini göndermek için kullanılır.

224.0.0.9

RIP Sürüm 2 grup adresi. Bir ağ kesimi üzerindeki tüm RIP v2 yönlendiricilerine RIP yönlendirme bilgilerini göndermek için kullanılır.

224.0.1.24

WINS sunucusu grup adresi. WINS sunucuları için otomatik bulmayı ve yinelemenin dinamik yapılandırılmasını desteklemek için kullanılır. Daha fazla bilgi için, bkz. WINS yineleme.

Her çok noktaya yayın grubu, ayrılmış D sınıfı aralığındaki tek bir IP adresiyle tanımlanmıştır. Her grubun ayrılmış IP adresi, grubun IP adresine gönderilen tüm IP iletilerini dinleyen ve alan, grubun tüm ana bilgisayar üyeleri tarafından paylaşılır.

IP çok noktaya yayın adresleri, ortam erişim denetim çok noktaya yayın adreslerinin ayrılmış bir kümesiyle eşleştirilir.

IGMP iletileri

IGMP, çok noktaya yayın destekleyen IP yönlendiricileri ve çok noktaya yayın grubunun üyeleri arasında üyelik durumu bilgilerini değiştokuş etmek için kullanılır. Çok noktaya yayın grubuna ana bilgisayar üyeliği, bireysel üye ana bilgisayarlar tarafından bildirilir ve üyelik durumu düzenli aralıklarla çok noktaya yayın yönlendiricileri tarafından yoklanır.

Aşağıdaki tabloda IGMP ileti türleri açıklanmıştır.

IGMP iletisi türü

Açıklama

Ana bilgisayar üyelik raporu

Bir ana bilgisayar bir çok noktaya yayın grubuna katıldığında bir IGMP ana bilgisayar üyelik raporu iletisini göndererek belirli bir ana bilgisayar grubundaki üyeliğini bildirir. IGMP ana bilgisayar üyeliği raporu iletisi, bir yönlendiricinin gönderdiği IGMP ana bilgisayar üyelik sorgusuna yanıt olarak da gönderilir.

Ana bilgisayar üyelik sorgusu

Çok noktaya yayın yönlendiricileri tarafından, grup üyelerini yoklamak için düzenli aralıklarla kullanılır.

Gruptan ayrıl

Kendi ağ kesiminde ana bilgisayar grubunun son üyesi olup da gruptan ayrılan bir ana bilgisayar tarafından gönderilir.

Aşağıdaki resimde gösterildiği gibi IGMP iletileri IP veri birimlerine yerleştirilip gönderilir.

Kullanıcı Veri Birimi İletişim Kuralı (UDP)

Kullanıcı Veri Birimi İletişim Kuralı (UDP), RFC 768 "User Datagram Protocol (UDP)" belgesinde tanımlanan gerekli bir TCP/IP standardıdır. UDP, TCP/IP ana bilgisayarları arasında verilerin hızlı, az ek yükle ve güvenilmez taşınması için bazı programlar tarafından TCP yerine kullanılmaktadır.

UDP bağlanma gerektirmeyen ve herhangi bir veri biriminin teslimini veya sıralı oluşunu garanti etmeyen bir en iyi performans teslim hizmeti sunar. Güvenilir iletişime gereksinim duyan bir kaynak ana bilgisayar, TCP hizmetini veya kendi sıraya koyma ve alındı bildirimi hizmetlerini sağlayan bir program kullanmak zorundadır.

Aşağıdaki resimde gösterildiği gibi UDP iletileri IP veri birimlerine yerleştirilip gönderilir.

 

UDP bağlantı noktaları

UDP bağlantı noktaları, UDP iletilerinin gönderilmesi ve alınması için bir konum sağlarlar. UDP bağlantı noktaları, her iletişim kuralı bağlantı noktasıyla belirtilen programa yönelik tüm veri birimlerinin alınması için tek bir ileti sırası işlevini görür. Bunun anlamı UDP tabanlı programların aynı anda birden çok ileti alabilmesidir.

UDP kullanan her programın sunucu yanı kendilerine ayrılan bağlantı noktalarında gelecek iletileri bekler. 1,024 değerinden küçük (ve bazı daha büyük) UDP sunucu bağlantı noktası numaraları Internet Atanmış Numaralar Yetkilisi (IANA) tarafından ayrılmış ve kayıt altına alınmıştır.

Her UDP sunucu bağlantı noktası ayrılmış veya iyi bilinen bir bağlantı noktası numarasıyla tanıtılır. Aşağıdaki tabloda standart UDP tabanlı programların kullandığı bazı iyi bilinen UDP sunucu bağlantı noktaları gösterilmiştir.

UDP bağlantı noktası numarası

Açıklama

53

DNS ad sorguları

69

Basit Dosya Aktarım İletişim Kuralı (TFTP)

137

NetBIOS ad hizmeti

138

NetBIOS veri birimi hizmeti

161

Basit Ağ Yönetimi İletişim Kuralı (SNMP)

520

Yönlendirme Bilgisi İletişim Kuralı (RIP)

UDP ve TCP

Genelde UDP ile TCP'nin veri teslim yöntemleri arasındaki fark telefonla aramayla postayla kart gönderme arasındaki farka benzer. TCP hedefin erişilebilir ve iletişime hazır olduğunu doğrulayarak bir telefon çağrısı gibi çalışır. UDP ise kart gibi işler, iletiler küçüktür ve teslimat büyük olasılıkla gerçekleşir fakat bu asla garanti edilemez.

UDP genelde bir seferde küçük miktarlarda veri ileten veya gerçek zamanlı işlemlere gereksinim duyan programlar tarafından kullanılır. Bu durumlarda UDP'nin düşük üstbilgi yükü ve çok noktaya yayın yetenekleri (örneğin bir veri birimi için birden çok alıcı) TCP'den daha elverişlidir.

UDP, TCP'nin sağladığı hizmet ve özelliklerle tam karşıttır. Aşağıdaki tabloda verilerin taşınmasında UDP veya TCP kullanılmasına bağlı olarak TCP/IP iletişiminin işlenmesine ilişkin fark gösterilmektedir.

UDP

TCP

Bağlanma olmadan verilen hizmet; ana bilgisayarlar arasında oturum açılmaz.

Bağlanarak verilen hizmet; ana bilgisayarlar arasında oturum açılır.

UDP verilerin sırasını veya teslimini garanti etmez veya doğrulamaz.

TCP, doğrulamayla verinin hedefe ulaşmasını ve verilerin sıralı teslimini garanti altına alır.

UDP kullanan programlar verilerin taşınması için gerekli güvenilirliği kendileri sağlamak zorundadır.

TCP kullanan programlara güvenli veri taşıma garantisi sağlanır.

UDP hızlıdır, ek yükü azdır, noktadan noktaya ve noktan birden çok noktaya iletişimi destekleyebilir.

TCP daha yavaştır, ek yükü fazladır ve yalnızca noktadan noktaya iletişimi destekler.

Hem UDP hem de TCP, her TCP/IP programı için iletişimi tanımlamak üzer bağlantı noktaları kullanır.

İletim Denetim İletişim Kuralı (TCP)

İletim Denetim İletişim Kuralı (TCP), RFC 793 "Transmission Control Protocol (TCP)" belgesinde tanımlanan, gerekli bir TCP/IP standardıdır. İletim Denetim İletişim Kuralı aşağıdaki hizmetleri sağlar:

  • IP veri birimlerinin teslim edileceğini garanti altına alır.
  • Programların gönderdiği büyük veri bloklarını parçalar ve yeniden birleştirir.
  • Bölünen blokların doğru sırada ve düzenli teslimini sağlar.
  • Sağlama toplamı hesapları yaparak iletilen verilerin bütünlüğünü denetler.
  • Verilerin başarıyla alınıp alınmadığına bağlı olarak onaylama iletileri gönderir. Seçici bildirimler yoluyla alınmayan verilerin alınmadı bildirimini de yapar.
  • İstemci/sunucu veritabanı ve e-posta programları gibi güvenilir oturuma dayalı veri iletimleri kullanmak zorunda olan programlar için tercih edilen bir taşıma yöntemi sağlar.

TCP nasıl çalışır?

TCP iki ağ ana bilgisayarı arasında noktadan noktaya iletişime dayanır. TCP programlardan veri alır ve bu verileri bir bayt akımı olarak işler. Baytlar, TCP'nin teslimat için numaralandırdığı ve sıraya koyduğu kesimlere gruplanır.

İki TCP ana bilgisayarın veri değişimi yapabilmesi için önce karşılıklı oturum açmaları gerekir. TCP oturumları uç yollu el sıkışması olarak bilinen bir işlemle başlatılır. Bu işlem sıra numaralarını eşzamanlı hale getirir ve iki ana bilgisayar arasındaki sanal bağlantı için gerekli olan denetim bilgilerini sağlar.

İlk üç yollu el sıkışma işlemi tamamlandıktan sonra kesimler, gönderen ve alan ana bilgisayar arasında sıralı bir şekilde gönderilir ve alındıkları onaylanır. Benzer bir el sıkışma süreci her iki ana bilgisayarın tüm veri gönderme ve alma işlemini tamamladıklarını doğrulamak için bağlantı kesilmeden önce gerçekleştirilir.

Aşağıdaki resimde gösterildiği gibi TCP kesimleri IP veri birimlerine yerleştirilip gönderilir.

TCP bağlantı noktaları

TCP bağlantı noktaları, İletim Denetim İletişim Kuralı (TCP) kullanılarak gönderilen verilerin teslimi için belirli bir program bağlantı noktasını kullanırlar. TCP bağlantı noktaları UDP bağlantı noktalarına göre daha karmaşıktır ve çok farklı çalışırlar.

UDP bağlantı noktaları tek bir ileti sırası olarak çalışırken ve UDP tabanlı iletişimin ağ uç noktası işlevini görürken tüm TCP iletişiminin son uç noktası benzersiz bir bağlantıdır. Her TCP bağlantısı ikili uç noktaları ile benzersiz olarak tanımlanmıştır.

Her TCP sunucu bağlantı noktası çoklu bağlantılara paylaşımlı erişim sağlayabilir, çünkü TCP bağlantıları IP adresi ve TCP bağlantı noktasından oluşan iki çiftle tanımlanır (her bağlanan ana bilgisayar için bir adres/bağlantı noktası çiftleşmesi).

Aşağıdaki resimde gösterildiği gibi TCP programları ayrılmış veya belirli bağlantı noktası numaraları kullanır.

 

TCP bağlantı noktası kullanan her programın sunucu yanı kendisine ayrılan bağlantı noktalarına gelecek iletileri bekler. 1,024 değerinden küçük (ve bazı daha büyük) TCP sunucu bağlantı noktası numaraları Internet Atanmış Numaralar Yetkilisi (IANA) tarafından ayrılmış ve kayıt altına alınmıştır.

Aşağıdaki tabloda standart TCP tabanlı programların kullandığı bazı iyi bilinen TCP sunucu bağlantı noktaları gösterilmiştir.

TCP bağlantı noktası numarası

Açıklama

20

FTP sunucusu (veri kanalı)

21

FTP sunucusu (denetim kanalı)

23

Telnet sunucusu

53

Etki Alanı Adı Sistemi bölge aktarımları

80

Web sunucusu (HTTP)

139

NetBIOS oturum hizmeti